hello, i love you, won't you tell me your name?

L e a n d e r  W i l l i a m s

Lea; 24 lata, spikerka radiowa w radiu na 32 piętrze, heteroseksualna, rozwódka, Angielka

ukończyła jednocześnie dwa kierunki - dziennikarstwo i muzykę

Leander Williams przyszła na świat ósmego września tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego ósmego roku w Londynie. Jest drugim, i środkowym, dzieckiem policjanta, Davida Carltona i pielęgniarki, Sophie Spencer. Zdawałoby się normalna, porządna rodzina. No właśnie, zdawało. Na początku tak było. Jednak, gdy dzieci poszły do szkoły, coś zaczęło się psuć. David wpadł w alkoholizm. Całe pieniądze wydawał na alkohol. Żonę bił i zdradzał na prawo i lewo. Dzieci z przerażeniem patrzyły na w pół żywą matkę. Gdy któreś próbowało jej zrobić, obrywało. Mijały lata, a nikt z zewnątrz niczego nie zauważał. Aż doszło do tragedii. W trakcie jednej z kłótni David tak pobił Sophie, że ta zmarła kilka dni później w szpitalu. Rozpoczęło się śledztwo. David trafił do więzienia na długie lata, a przerażone dzieci do Domu Dziecka. Jakby tego wszystkiego było mało, zostały rozdzielone. Najmłodsza, siedmioletnia wówczas dziewczynka, adoptowana została już kilka miesięcy później. Dziesięcioletnia Leander trafiła do rodziny Williams'ów niedługo po odejściu siostry. Jej starszy o trzy lata brat nie został adoptowany. Od tamtej pory Leander nie widziała ani siostry, ani brata. 

W końcu udało jej się jakoś wrócić do normalnego życia. Nigdy nie zapomniała o tym, co przeszła, ale pozbyła się traumy i mogła dalej żyć. Uczyła się dobrze, można powiedzieć, że bardzo dobrze. Nie sprawiała problemów wychowawczych, od używek stanowczo stroni. Rodzice adopcyjni mogli być z niej dumni i zadowoleni. Nie nawiązali nigdy więzi z adoptowaną córką. Zapracowani, rzadko bywali w domu, pozostawiając Leander opiekunkom, a później samą sobie. Nie narzekała. Mogła skupić się na własnym życiu, pasjach, marzeniach. I wyszło jej to na dobre. Szkołę ukończyła ze świetnymi wynikami, bez problemu dostała się na studia. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie miłość.

Jacka Warricka poznała, mając niecałe dwadzieścia dwa lata. On miał wtedy dwadzieścia osiem, był już znanym i cenionym w środowisku architektem. Leander przygotowywała projekt w ramach studiów, miała umówiony wywiad z nim... I stało się. Zakochali się w sobie bez pamięci, od pierwszego wejrzenia. Lea kompletnie straciła dla niego głowę. On, wydawałoby się, dla niej też. Nigdy nie była szczęśliwsza, niż wtedy. Zaledwie osiem miesięcy później wzięli ślub, zamieszkali razem. Jednak historia lubi zataczać koło, a życie bywa okrutne, ironiczne i niesprawiedliwe. Nie trzeba było długo czekać. Parę miesięcy po ślubie, Jack pokazał swoją prawdziwą twarz. Okazał się niemal kopią ojca Leander, o którym tak próbowała zapomnieć. Nadużywający alkoholu, niestabilny emocjonalnie ze skłonnościami sadystycznymi. Lea była zagubiona. Było jej wstyd, nikomu o tym nie mówiła, w końcu tak broniła swojej decyzji o szybkim ślubie. Przestała wychodzić z domu w jakiekolwiek inne miejsce, niż uczelnia. Bo na nauce wciąż jej zależało, na wykształceniu. Znosiła to wszystko przez kilka miesięcy. Nie wytrzymała, gdy okazało się, że Jack gwałci ją bez zabezpieczenia. Tego znieść nie mogła, nie chciała mieć z nim dzieci. Wraz z ukończeniem przedostatniego roku studiów, wniosła do sądu pozew o rozwód. To był szybki rozwód. Leander zgromadziła dostatecznie wiele dowodów okrucieństwa męża. Sąd orzekł ich rozwód z winy męża, a Jack musiał oddać Lei sporą część swojego pokaźnego dość majątku.

Leander chciała wyjechać, jednak musiała skończyć studia. Został jej rok. Zacisnęła więc zęby, skupiając się tylko i wyłącznie na nauce. Ukończywszy studia z wyróżnieniem, spakowała się i wyjechała tak szybko, jak mogła. Padło na Vancouver. Lea szybko znalazła tam pracę jako spikerka radiowa. Daje też lekcje śpiewu i lekcje gry na różnych instrumentach. Zdarza jej się pisywać do gazet, lecz jako wolny strzelec. Do szuflady pisze opowiadania oraz jest w trakcie pisania książki. Znów stanęła na nogi. Mimo tego, co przeszła, a może właśnie dzięki temu, Leander jest osobą o pogodnym usposobieniu. Bierze życie takim, jakie jest, ciesząc się z błahostek. Ambitna, ma swoje cele, do których uparcie dąży. Mocno stąpa po ziemi, nie chodzi z głową w chmurach. Nie wierzy już w prawdziwą miłość, więc i jej nie szuka. Seks nie jest dla niej niczym wielkim, więc zdarza jej się miewać przelotne znajomości. W końcu jest samotna, a każdy ma swoje potrzeby, prawda? Bystra i inteligentna, nieco nieufna. Ciężko jest ją naciągnąć, lub oszukać. Empatyczna, czuła i troskliwa. Ma świetny kontakt z dziećmi i zwierzętami, które kocha. Stara się unikać konfliktów, jednak ma swoje zdanie i przekonania, o które zawsze walczy. Nie da ubliżać sobie, ani osobom, na których jej zależy. Dość wygadana, ma poczucie humoru i dystans do siebie. Subtelna, delikatna i kobieca. Obdarzona anielską wręcz cierpliwością. Unika zobowiązań uczuciowych. Spokojna i rozsądna, zna granice, których nie przekracza. Ciężko jest wyprowadzić ją z równowagi. Oaza spokoju. Na ogół miła i sympatyczna, dopóki ktoś poważnie jej nie podpadnie. Wrażliwa na cierpienia innych, estetka, artystka. 

Leander to kobieta niewątpliwie atrakcyjna. Całkiem wysoka, mierząca bowiem sto siedemdziesiąt trzy centymetry wzrostu, szczupła, można rzec nawet, że zbyt szczupła, z racji tego co przeszła. W jej przypadku, stres nie sprzyja tyciu. Drobna buzia, o zarysowanych kościach policzkowych, pełne, malinowe usta w kształcie klasycznego serduszka, zgrabny nosek i piękne, jasnoniebieskie oczy otoczone wachlarzem długich, ciemnych rzęs. Posiada długie, gęste, falowane blond włosy sięgające pasa. Najczęściej nosi je rozpuszczone, lub niedbale splecione, tudzież spięte. Ubiera się bardzo kobieco, wie jak podkreślić swoje atuty w niewulgarny sposób. Nie przesadza z makijażem, mascarą podkreśla tylko głębię swoich oczu oraz używa owocowego błyszczyka. 

* Marzy o spotkaniu z 27letnim obecnie bratem, Evanem i 21letnią siostrą Ivett.

* Posiadaczka niskiego, zmysłowego głosu, stąd zapewne jej sukcesy odnoszone w roli spikerki. 

* Dużo czyta, najbardziej lubi fantastykę, kryminały i powieści psychologiczne.

* Gra na fortepianie, skrzypcach i gitarze. Ponadto pięknie śpiewa, czarując swym niskim głosem. Komponuje własne piosenki.

* Uwielbia wyjścia do kina, teatru i opery. 

* Fanka starego rocka, The Doors, Led Zeppelin, Boba Dylana, Janis Joplin, AC/DC, Iron Maiden, Metallici etc. 

* Kocha kwiaty, ogólnie naturę. 

* Jej pasją jest także sztuka, nie rozstaje się ze szkicownikiem, dużo także maluje.

[Witajcie :D Karta będzie pewnie jeszcze x razy zmieniana, ale cóż, nie umiem tak na raz :x Na wątki i powiązania jestem oczywiście chętna, różnorodne, więc nie krępować się! Na zdjęciach Josephine Skriver, a pochodzą one z tumblra :)]