Who says I can't be free?

Jonathan Black

10.07.1983r, Ottawa, Kanada
prywatny detektyw w biurze u Skywarker

"Who says I can't be free?
From all of the things that I used to be
Re-write my history
Who says I can't be free?"

Idziesz ulicą, nikt nie zwraca Twojej uwagi. Mijasz kolejnych ludzi, wszyscy zlewają się w jedno, żadna osoba nie przyciąga wzroku. Ale nagle zza zakrętu wyjawia się On. Niby niepozorny mężczyzna, mierzący około metra dziewięćdziesięciu. Jednak to nie jego wzrost sprawia, że nie jesteś w stanie go przeoczyć; a więc o co chodzi? O jego hipnotyzujące zielone oczy? A może o dołeczki pojawiające się w policzkach, gdy rozciąga kształtne usta w nikłym, acz prowokującym uśmieszku? Albo o to spojrzenie, które posyła Ci spod ciemnych rzęs, gdy Cię mija? A może urok tkwi w jego trzydniowym zaroście, zmierzwionych ciemnobrązowych włosach? W tym, że tak naprawdę nie przykłada zbyt większej uwagi do wyglądu, że nie stroi się, nie stara się zrobić na Tobie wrażenia? Że tak naprawdę ledwo Cię zauważa? Że dla niego jesteś tylko zwykłym przechodnim, nic nie znaczącym? Chyba tak. Chyba to sprawa, że chcesz go mieć.

Ale on nie lubi być zdobywany. To on jest łowcą. On lubi zdobywać. On lubi dominować. To On wybiera kobiety, które chce mieć, które będą jego chociaż czasami o tym nawet nie wiedzą. Nie angażuje się, nie przywiązuje się. Nie dba o nic. Ale nie myśl, że jest kolejnym kolesiem, któremu tylko panny w głowie, który nie widzi, nie myśli o niczym innym niż seks. Skąd! Jest jednym z najbardziej ambitnych, błyskotliwych, inteligentnych ludzi, których mogłeś/aś spotkać w swoim życiu. W końcu do wszystkiego co osiągnął doszedł sam o własnych siłach. Nikt mu nie pomagał, sam piął się w górę. Nikt nie wyciągnął do niego pomocnej dłoni, ale to zrobiło z niego silnego, twardego i przede wszystkim niezależnego mężczyznę. Ale ciężkie życie, trudne dzieciństwo sprawiło, że dzisiaj wszystkie emocje, uczucia tłumi w sobie. Przez lata wyćwiczył wszelkie możliwe maski, które przyodziewa w zależności od sytuacji; potrafi się świetnie dostosować; potrafi być obojętny, zimny jak lód; potrafi być najzabawniejszą osobą w towarzystwie; potrafi wszystko. Bo kłamca z niego wręcz zawodowy, może dlatego tak łatwo wyłapać mu czy sam nie jest przez kogoś oszukiwany. Jego spostrzegawcze oko wyłapie wszystko, nawet najdrobniejszy skurcz na twojej twarzyczce; zwężanie źrenic, nerwowe podrygiwanie nozdrzy, wzrok uciekający w bok, drżenie dłoni, przyśpieszone tętno, nierównomierny oddech. Sygnałów jest wiele.

Ma wady to jasne; często nie potrafi przyznać się do błędu, zbyt długo trzyma się nadziei, jest pedantem i gdy się wkurzy to czasami nie panuje nad sobą, ale przecież nie ma człowieka idealnego, prawda?

Jest trudnym człowiekiem to fakt. Dzisiaj nikt nie wie jaki naprawdę jest. Bo kto tak naprawdę wie, że ma wrażliwszą stronę? Kto wie, że jemu też czasem zależy, że coś go rusza, dotyka, rani? Nikt przecież nie ma pojęcia, że jeśli się już do kogoś przywiąże jest naprawdę oddanym człowiekiem, nikt nie ma pojęcia, że w życiu prywatnym, w związku (o ile w takowy się wpakuje) jest najwierniejszym facetem pod słońcem, najlepszym przyjacielem na kuli ziemskiej. Że wtedy szczerość to dla niego podstawa, działająca w obie strony. Ale skąd masz to wiedzieć skoro dla Ciebie jest tylko facetem, który podchodzi do ludzi z dystansem? Przecież i tak zdobędzie w Twoich oczach plusy, choć przecież wcale się o to nie stara; to nie jego wina, że mimo wszystko wobec kobiet jest dżentelmenem, że ma świetne poczucie humoru, że jego śmiech sprawia, że sam/a zaczynasz chichotać. Nawet nie przeszkadza Ci, że nic o sobie nie mówi, że często bywa obojętny, chłodny. Postrzegasz go jako mężczyznę niezdolnego do głębszych, cieplejszych uczuć. I to mu przecież pasuje. Przecież tak właśnie chce być postrzegany - jak człowiek, którego nikt nie jest w stanie zranić.Lubisz go za luźne podejście do życia, miłą aparycją. Cenisz go za odwagę, honor, za to, że nie myśli stereotypowo, że się nie ogranicza, że jest gotowy na nowe wyznania.

Za to, że jest skomplikowany. Za to, że jest nieprzewidywalny.

Jak każdy człowiek o czymś marzy. A marzy mu się wiele rzeczy jak na przykład zwiedzenie całego świata (tak, jest fanatykiem podróży!), czy taka mała rzecz jak popływanie z delfinami, czy przytulenie się do tygrysa. Jak każdy jest fanem czegoś. Czego? Ano na przykład sportu; uprawia go gdy tylko może. Uwielbia doprowadzać się do stanu wyczerpania, bo wtedy skupia się tylko na swoim wycieńczonym organizmie. Jak większość ludzi nie wyobraża sobie też życia bez muzyki, książek, filmów. I swojej pracy - tak, kocha swoją pracę! Swój zawód! To, że dzięki niej może mieć nieustannie koło siebie broń, choć sam przecież nigdy nie szuka zwady, kłopotów. Bo w końcu przeważnie i tak one znajdują go same.

Pytasz o jego historie? Błąd. Przecież On nie mówi o sobie; zbywa każdego cichym mruknięciem, gdy pada pytanie o jego rodziców, a potem gładko zmienia temat na bardziej neutralny. Bo kim ma się chwalić? Ojcem, który wychował go twardą ręką, który był tyranem? Który za każdy wybryk, za każdą gorszą ocenę dawał mu solidne lanie, a za dobre zachowanie, pomoc nigdy nie usłyszał słowa pochwały? Ma Ci opowiedzieć jak to dzisiaj jego matka i ojciec są zawiedzeni, że nie został wspaniałym, sławnym chirurgiem z żoną i gromadką dzieci? Że nie poszedł w ślady całej rodziny, tylko wyłamał się ze schematu? Że ciągle słyszy z ich ust jak to ich zawiódł wybierając karierę detektywa? No właśnie, nie ma powodów do dumy. Zawsze był czarną owcą w rodzinie, nie to co jego wspaniały, młodszy braciszek.. Ale nie narzeka. To nie w jego stylu.
Możesz zapytać dlaczego się nie ustatkował, dlaczego poszukuje tylko przygody na jedną, czy dwie noce.. On wzruszy tylko ramionami, roześmieje się i odpowie, że taki już jest. I nie próbuj sobie tłumaczyć tego jakąś historyjką o złamanym sercu i tym podobnych bzdetach, bo nic go takiego w życiu nie spotkało. Po prostu, żadna jeszcze nie skradła jego serca na dłuższy czas, żadna nie sprawiła, by pomyślał o niej jak o matce swoich przyszłych dzieci. I z upływem czasu zaczyna wątpić czy kiedykolwiek zakocha się na poważnie, czy kiedykolwiek powie kobiecie, że ją kocha.. Ale póki co nie narzeka.

~nie jest ideałem, a więc albo go kochasz, albo nienawidzisz~

Dodatkowe:

-Uzależniony od kofeiny we wszelkiej możliwej postaci.

-Lubi sobie zapalić, acz stara się to ograniczać, gdyż jak wiadomo palenie nie sprzyja sportowemu trybowi życia, który mężczyzna prowadzi.

-Ze swojego rodzinnego miasta wyprowadził się w wieku osiemnastu lat.

-Uwielbia swojego psa Leniwca. 

-Artystyczna z niego istota; pisze, maluje, gra na gitarze, śpiewa. 

-Jest wyśmienitym kucharzem. Lubi gotować, ot tak dla czystej przyjemności.
-Jeżeli chodzi o sport gustuje głównie w koszykówce, pływaniu, porannym joggingu oraz przeróżnych sztukach walki.

Powiązania 

[Witam ;). Odzwyczaiłam się od pisania rozbudowanych KP. Zazwyczaj są one zwięzłe, nie zdradzające zbyt wiele, ale tutaj postanowiłam wrócić do hm, ogólnie przyjętych kart. Pewnie będą ją z tysiąc razy poprawiać, bo jak to ja zapewne nie zawarłam w niej wszystkiego co chciałam.. Ale zresztą, reszta wyjdzie w wątkach o. 
Mam nadzieje, że autorka Samary, nie ma jakiś szczególnych zastrzeżeń, ale jak coś to mów śmiało. ;)
No i rzecz jasna wszelkim wątkom, powiązaniom mówię TAK! Chociaż przyznam szczerze, że nie przepadam za rozpoczynaniem.. bo kiepsko mi to wychodzi ;p
Zdjęcia - tumblr.com]